بایندینگ های اسنوبرد، اتصالاتی از جنس پلاستیک، آلومینیوم یا … هستند که به اسنوبرد متصل شده و محل قرارگیری بوت ها بر روی اسنوبرد را مشخص میکنند.
همچنین این اتصالات باعث انتقال نیرو از عضلات شما به اسنوبرد میشوند و میتوانید فرمان های حرکتی را به اسنوبرد منتقل کنید.
برای انتخاب بایندینگ مناسب معیارهایی وجود دارند که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم:
انوع بایندینگ:
به طور کلی بایندینگ ها به پنج دسته اصلی تقسیم میشوند:
۱: Strap-in Bindings بایندینگ های بند دار:
بایندینگهای بند دار رایج ترین نوع بایندینگ هایی هستند که در پیست ها و فروشگاهها مشاهده خواهید کرد.
این نوع بایندینگها دارای دو بند به نام های Toe Strap که بر روی پنجه پا و Ankle Strap که بر روی مچ پا قرار میگیرند می باشند و وظیفه این دو بند ثابت نگه داشتن پا از این دو ناحیه بر روی بایندینگ ها است.
هر کدام از این بندها شامل قسمتهایی به نام: بندهای روی پاشنه یا پنجه، بندهای زبانه دار، سگک ها و اسلایدر برای تنظیم اندازه بندها میباشند. برای بستن این بندها کافیست تا بندهای زبانه دار را وارد سگک ها کرده و به وسیله ضامنی که بر روی سگک ها تعبیه شده اقدام به سفت کردن بندها کنید.
وظیفه حفاظت و ثابت نگه داشتن پشت زانوها بر عهده High Back ها می باشد و در بایندینگهای Strap in یک قطعه ثابت هستند و نمیتوانند مانند بایندینگ های Rear Entry به عقب خم شوند. البته High Back ها دارای پیچ تنظیم کننده ای هستند که میتوانند زاویه مچ پا را برای سواری تهاجمی یا نرم تغییر دهند.
قسمت دیگری به نام Heel Cup بر روی بایندینگ ها تعبیه شده است که وظیفه آن ثابت نگه داشتن و محافظت از پاشنه پا می باشد.
به کف بایندینگ ها Base Plate گفته میشود که روی آن محل قرار گیری پاها و دیسک های مانت برای تنظیم زاویه سواری می باشد. همچنین بر روی این قسمت کفی پنجه پا (Toe Ramp) با امکان تغییر اندازه برای افرادی که پنجه پایشان بزرگ است یا افرادی که میخواهند کنترل نیروی بیشتری برای حرکات بر روی پنجه پا داشته باشند تعبیه شده است.
با توجه به توضیحات داده شده به مزایا و معایب بایندینگ های Strap in میپردازیم:
مزایا:
۱: تنظیم کاملا مستقل فشار بر روی انگشتان پا و پاشنه پا
۲: بستن راحت تر در هنگام نشستن (تصور کنید در یک شیب تندی قرار دارید و میخواهید مجدد بندهای بایندینگهایتان را ببندید)
۳: هزینه تعمیرات و قطعات جانبی نسبت به سایر بایندینگ ها ارزان تر است
۴: نسبت به بایندینگ های دیگر ارزان تر و اقتصادی تر است
معایب:
۱: سرعت آماده سازی برای قرار گیری پا در بایندینگ های Strap in نسبت به مدل های دیگر خیلی کند تر است
۲: بستن بندها در حالت ایستاده نسبت به بایندینگ های دیگر سخت تر است
۳: نیاز به تنظیم بندها در هر بار بستن
۲: Rear Entry Bindings بایندینگ های عقب باز شو:
بایندینگ های عقب باز شو ملقب به Speed Entry، معمولا دارای یک بند ترکیبی که دو بند زبانه دار پنجه و پاشنه به آن متصل است می باشند.
High Back ها در این مدل، بر خلاف نوع Strap in متحرک بوده و توسط گیره ای که در پشت High Back تعبیه شده به عقب باز یا به جلو بسته میشوند.
این قابلیت به شما کمک میکند تا بر خلاف بایندینگ های Strap in، فقط یک بار بندهای بایندینگ هایتان را متناسب با اندازه بوتهایتان تنظیم کنید و دیگر به باز کردن و تنظیم مجدد آن نیازی نداشته باشید.
کنترل اندازه این باز و بسته شدن High Back ها توسط کابلی که به گیره پشت High Back متصل شده انجام میشود.
با توجه به توضیحات داده شده به مزایا و معایب بایندینگ های Rear Entry میپردازیم:
مزایا:
۱: بستن سریع و آسان
۲: بستن آسان بایندینگ ها در حالت ایستاده
۳: بندهای بایندینگ فقط برای دفعه اول نیاز به تنظیم دارد (بر خلاف بایندینگ های Strap in)
معایب:
۱: تنظیم فشار روی انگشت پا و مچ پا به طور کامل مستقل از هم نیست
۲: در شرایط مورد نیاز، بستن بایندینگ در حالت نشسته سخت است
۳: نحوه تنظیم اولیه نیاز به زمان بیشتری دارد
۳: Plate Bindings:
این نوع از بایندینگ ها که به Hard Boot Binding یا Alpine Snowboard Binding هم معروف هستند و برای بوت های سخت اسنوبرد (Hard Boot) به کار میروند. برای مثال از این نوع بوت ها و بایندینگ ها در مسابقات Snowboard Racing مانند اسلالوم، جاینت اسلالوم یا Carving یا حتی در Split Board ها هم استفاده میشود.
این نوع بایندینگ ها دارای دو گیره در پاشنه و پنجه هستند که با قرار گیری بوت بر روی بایندینگ و ایجاد فشار توسط پا، بایندینگ را قفل میکنند.
مزایا:
معایب:
۴: Step-in Bindings:
مخترعان این سیستم با هدف بهبود عملکرد بین بایندینگ و بوت، نمونه های اولیه تکنولوژی Strap Less یا بدون بند را تولید کردند که رفته رفته در اوایل دهه ۹۰ میلادی انفجاری در زمینه تولید بایندینگ های Step-in رخ داد ولی به دلیل کیفیت پایین محصولات با شکست مواجه شدند. از جمله شرکت های تولید کننده این بایندینگ ها در آن زمان میتوان به K2، Shimano، Emery و Burton اشاره کرد.
امروزه با پیشرفت فناوری، برند K2 بار دیگر توانسته بایندینگ های Step-in خود را با نام Clicker وارد بازار کند. در این سیستم دو گیره فلزی بر روی بایندینگ ها و دو گیره نگه دارنده فلزی در زیر کف بوت ها تعبیه شده که با قرار دادن گیره های کف بوت بر روی گیره های روی بایندینگ و وارد کردن فشار توسط پا، این گیره ها داخل یکدیگر قرار میگیرند و توسط تغییر جهت در دستگیره ای در که کنار بایندینگ ها است میتوان اقدام به بستن یا باز کردن قفل بایندینگ ها کرد.
با توجه به توضیحات داده شده به مزایا و معایب بایندینگ های Step in میپردازیم:
مزایا:
۱: باز و بسته شدن سریع و آسان
۲: هنگام قرار گیری پا و بستن بایندینگ نیازی به خم شدن نیست
معایب:
۱: فقط میتوانید از بوت های سازگار با این تکنولوژی استفاده کنید
۲: طراحی بوت ها محدود می باشد
۳: قرار گیری پا در بایندینگ هنگامی که در شیب تندی هستید کمی سخت است
۴: با توجه به اینکه فضای خالی در گیره های فلزی کف بوت ها وجود دارد، هنگام راه رفتن روی برف، مقداری از برف در این فضاهای خالی گیر کرده و اجازه قرارگیری صحیح بوت بر روی بایندینگ را دچار مشکل میکند و تمیز کردن این برف ها در طولانی مدت کاری دشوار است.
۵: Step-on Bindings:
میتوان گفت بایندینگ های Step-on جدید ترین تکنولوژی از نسل بایندینگ ها می باشد. این نوع بایندینگ ها از تکنولوژی Strap Less یا بدون بند استفاده میکنند و به جای ثابت نگه داشتن پا به وسیله بندهای پنجه و مچ پا، از دو گیره در دو طرف پنجه بوت و یک گیره در پشت پاشنه بوت، استفاده میکنند که بعد از قرار گیری بوت در بایندینگ، این گیره ها در محل های خاصی از بایندینگ قفل میشوند. برای باز کردن بوت از بایندینگ یک دستگیره در کنار بایندینگ تعبیه شده که با تغییر جهت دستگیره میتوانید گیره های قفل شده را باز کنید.
با توجه به توضیحات داده شده به مزایا و معایب بایندینگ های Step on میپردازیم:
مزایا:
۱: باز و بسته شدن سریع و آسان
۲: هنگام قرار گیری پا و بستن بایندینگ نیازی به خم شدن نیست
معایب:
۱: فقط میتوانید از بوت های سازگار با این تکنولوژی استفاده کنید
۲: طراحی بوت ها محدود می باشد
۳: قرار گیری پا در بایندینگ هنگامی که در شیب تندی هستید کمی سخت است
۴: در نسخه ۲۰۲۱ به قبل برند برتون کمی صدای کلیک در حین سواری به گوش میرسد که بعضی مواقع آزار دهنده است.( راه حل بر طرف کردن این صدا، استفاده از Finishing Wax می باشد)
فلکس بایندینگ:
رتبه انعطاف پذیری هر بایندینگ به سازنده آن بستگی دارد و این رتبه بندی میتواند از سازنده ای به سازنده دیگر متغییر باشد.
به طور کلی انعطاف پذیری در بایندینگ ها دارای رتبه بندی زیر می باشد:
| سیستم رتبه بندی | |
| رتبه از ۱۰ | انعطاف پذیری |
| ۱-۲ | Soft (نرم) |
| ۳-۴ | Medium to Soft (متوسط به نرم) |
| ۵-۶ | Medium (متوسط) |
| ۷-۸ | Medium to Stiff (متوسط به سفت) |
| ۹-۱۰ | Stiff (سفت) |
نوع سواری:
سبک های مختلف اسنوبرد سواری ارتباط مستقیمی با فلکس بایندینگ ها دارند و موارد زیر به طور معمول بهترین تنظیم برای سبک های نام برده می باشد. اگر چه در مواردی این تنظیمات میتواند کاملا شخصی و به نظر شما باشد.
۱: Free Style
رایدرهای Free Style به فلکس نرم تری تمایل دارند. چون فلکس نرم تر باعث فرود راحت تر، حاشیه بیشتر برای تصحیح خطاها و گرفتن آسان تر لبه اسنوبرد (Grab)، میشود.
اگر به سبک جیبینگ علاقه دارید و بیشتر اوقات در اسنو پارک ها در حال سواری هستید، فلکس نرم برای شما مناسب می باشد.
اگر به سواری در مسیرهای مختلف علاقه دارید و زیاد اهل ماندن در اسنو پارک ها نیستید، فلکس متوسط به نرم برای شما مناسب است.
اگر به پرش های بلند یا پایپ ها علاقه دارید، فلکس متوسط برای شما مناسب است.
۲: All Mountain
رایدرهای All Mountain به تجربه کمی از هر چیزی علاقه دارند و برای سواری در اسنو پارک، مسیرهای هموار و ناهموار و برف پودر نیاز به بایندینگ با انعطاف کافی دارند. در این حالت فلکس متوسط یا متوسط به سفت برای شما مناسب است.
برخی از رایدرها بسته به آنچه که دوست دارند انجام دهند و همچنین ترجیحات شخصی ممکن است از فلکس کمی نرم تر یا کمی سفت تر استفاده کنند.
۳: Free Ride
رایدرهای Free Ride به سواری تهاجمی و سریع در مسیرهایی با شیب تند، برف پودر و بک کانتری علاقه دارند و نیاز به یک بایندینگ با واکنش پذیری بالا دارند.
در این حالت فلکس سفت برای شما مناسب است. توجه داشته باشید که سواری با این درجه از فلکس برای افراد مبتدی دشوار است و نیاز به مهارت بالاتری هست. البته بعضی از رایدرها در این سبک برای سواری نرم تر و راحت تر فلکس متوسط به سفت را انتخاب میکنند.
۴: Free Carve
رایدرهای Free Carve برای مسابقات و کاروینگ از بایندینگ هایی با فلکس سفت استفاده میکنند.
اندازه بایندینگ:
اندازه بایندینگ ها ارتباط مستقیمی با اندازه عرض اسنوبرد و اندازه بوت ها دارند و این اندازه گیری در هر برندی متفاوت است و متاسفانه اندازه گیری واحدی در این زمینه وجود ندارد. پس سعی کنید بایندینگ و بوت را از یک برند تهیه کنید
سازگاری با بوت:
همانطور که در قسمت انواع بایندینگ ها مشاهده کردید، برخی از بایندینگ ها دارای بوت های مخصوص به خود هستند و با برندها و انواع دیگر بوت ها سازگاری ندارند. پس حتما در هنگام خرید به سازگاری تکنولوژی های بایندینگ ها و بوت ها توجه فرمایید.
سازگاری با مانت های اسنوبرد:
هر یک از برندهای تولید کننده بایندینگ و اسنوبرد برای اینکه بتوانند بایندینگ ها را روی اسنوبرد سوار کنند، سیستم های مانتینگ متنوعی درست کرده اند.
این مانت ها عبارتند از: ۴×۴، ۴×۲، Burton 3D و Burton Channel
در هنگام انتخاب بایندینگ ها به این نکته توجه داشته باشید که در قسمت Base Plate، بایندینگتان چه سیستمی از مانتینگ را پشتیبانی میکند.
البته تولید کنندگان با ورود دیسک های Universal Mounting به بازار تا حدودی دست شما را برای این تطبیق پذیری بازتر کرده اند.
برای اطلاعات بیشتر مقاله مانت های اسنوبرد را بخوانید.
