اسنوبرد بک کانتری

اسنوبرد بک کانتری در مناطقی انجام میشود که خبری از از نظارت یا گشت زنی و نگهداری توسط مجموعه های اسکی و اسنوبرد، نیست. این یعنی صفر تا صد امنیت و حفظ جانتان، از صعود تا فرودتان در مناطق بک کانتری به عهده خودتان میباشد.

جذابیت تجربه زمین های بکر و همچنین نبود صف های طولانی، باعث محبوبیت روز افزون اسنوبرد بک کانتری شده است، به طوری که علاقه مندان به آن، این تجربه را اینگونه وصف میکنند که هیچ آزادی بزرگتر از ورود به دنیایی پهناور و بکر در طبیعت وحشی نیست.

با این حال اسنوبرد بک کانتری به این سادگی ها نیست که بتوان به آن مشغول شد و باید قبل از شروع به تمامی چالش ها و خطرات منحصر به فرد آن آگاه باشید و خود را برای آن آماده کنید.

در این راهنما به مهمترین جنبه های ایمنی، تجهیزات و برنامه ریزی برای شروع یک سفر به دل بک کانتری میپردازیم.

توجه: قبل از هر چیزی بهتر است بدانید که هیچ کسی نباید تنها و یا بدون اطلاع از شرایط مسیر،آب و هوا، برف و همچنین بدون داشتن تمام تجهیزات ایمنی لازم و دانش کار با آنها به بک کانتری ورود کند. یک اشتباه کوچک ممکن است …

 

تاریخچه مختصری از اسنوبرد بک کانتری:

در روزهای ابتدایی معرفی اسنوبرد به عنوان یکی از ورزش های زمستانی، اکثر مجموعه های اسکی با ورود اسنوبرد سواران به داخل پیست های اسکی مخالفت میکردند و از همین رو تنها گزینه باقی مانده برای علاقه مندان به اسنوبرد سواری، رفتن به مناطق بک کانتری بود. اما با گسترش برندهایی مانند برتون و محبوب تر شدن اسنوبرد به عنوان یک جریان اصلی، این محدودیت ها کنار گذاشته شدند.

با این حال گروهی اختصاصی از اسنوبرد سواران با هدف تولید محتواهای ویدئویی از سواری و حرکات نمایشی در مناطق بکر بک کانتری به کار خود ادامه دادند.

به نظر اکثر مورخان صنعت، اسنوبرد بک کانتری واقعی در اواخر ۱۹۸۰ متولد شد. جایی که اکثر این کاوش ها به وسیله Snowshoe (کفش برفی) و Snowmobile (ماشین برفی) انجام میشد. پس از آن در اوایل دهه ۱۹۹۰ این کاوش ها به وسلیه هلیکوپتر برای یافتن مناطقی دست نیافتنی تر شروع شد که باعث تولید فیلم های برجسته ای از اسنوبرد سواران حرفه ای در آن زمان شد.

سرانجام در اواخر دهه ۲۰۰۰، به دلیل گسترش محبوبیت اسپلیت برد سواری در بین علاقه مندان و همچنین افزایش نرخ بلیت مجموعه های اسکی، تعداد علاقه مندان به اسنوبرد بک کانتری افزایش یافت.

 

شروع کار در بک کانتری:

شروع کار با اسنوبرد بک کانتری به سه چیز اصلی بستگی دارد: ایمنی، تجهیزات و برنامه ریزی. اما حتی با در نظر گرفتن این عوامل هم، هیچ تضمینی وجود ندارد که همه چیز درست پیش برود.

بهتر است این جمله را همیشه آویزه گوشتان کنید که: مناطق بک کانتری، غیرقابل پیش بینی و ذاتاً خطرناک هستند و اگر بدون آموزش و آمادگی لازم به کاوش در آن بپردازید، خود و دیگران را در معرض خطر قرار می دهید.

 

الف: ایمنی در بک کانتری:

با توجه به خطرات همیشه موجود در اسنوبرد بک کانتری، افراد زیادی از مبتدیان تا حتی مشهورترین متخصصان هم جان خود را به طرز غم انگیزی در این مناطق از دست داده اند. اگر فکر می کنید اقدامات احتیاطی ذکر شده در این مقاله برای شما ضروری نیست، یک نفس عمیق بکشید و دوباره فکر کنید و اطلاعات زیر را به دقت بررسی کنید.

هر زمان که به خارج از مناطق درون مرزی سفر میکنید، مسئولیت ایمنی خود را بر عهده دارید و در مواقع اضطراری نباید به کمک های خارجی یا نجات تکیه کنید.

با در نظر گرفتن این موضوع، در اینجا به چند مورد از مهمترین خطرات بک کانتری اشاره می کنیم:

بهمن، صخره ها، چال درختان، آب و هوای نامساعد/غیر قابل پیش بینی، سرمازدگی، هیپوترمی، ، کم آبی بدن، خستگی، جراحت، گم شدن و قرار گرفتن در معرض سایر خطرات.

بسیاری از این خطرات را می توان با تجهیزات و برنامه ریزی مناسب کاهش داد. اما افراد حرفه ای صرف نظر از اینکه چقدر آماده هستند، هنوز هر سال جان خود را از دست می دهند.

با این حال، چند روش برتر برای ایمن ماندن در بک کانتری وجود دارد:

 

۱: در دوره گواهینامه ایمنی در برابر برف و بهمن شرکت کنید:

اگر واقعاً قصد ورود به بک کانتری را دارید باید گواهینامه سطح ۱ AIARE Avalanche را دریافت کنید. با اینکه دوره سطح ۱ شما را متخصص نمی کند، اما میتواند اصول اولیه ارزیابی برف، پایداری برف، پروتکل های نجات و بازیابی (نحوه استفاده از ترنسیور، بیل و میل سنداژ)، شناسایی تله زمین، سفر گروهی و تصمیم گیری اساسی در بک کانتری را به شما آموزش دهد. هنگامی که گواهینامه خود را دریافت کردید، نجات بهمن را به تعداد دفعات زیاد تمرین کنید.

۲: به وضعیت آب و هوا بسیار دقت کنید:

با الگوهای آب و هوایی منطقه ای که می خواهید در آن به کاوش بپردازید، آشنا شوید و همیشه وسایل زیادی را برای همه موارد احتمالی آب و هوایی به همراه داشته باشید.

۳: نگاهی صادقانه به سطح مهارت خود بیندازید:

اگر به سطحی از مهارت در اسنوبرد بک کانتری نرسیده اید که بتوانید از پس مسیر پیش رویتان بر بیایید، به آن ورود نکنید. زیرا اتفاقاتی مانند زخمی شدن یا گم شدن در بک کانتری میتواند عواقب فاجعه باری را برایتان رقم بزند.

۴: هرگز به تنهایی وارد بک کانتری نشوید:

همیشه با افراد مورد اعتماد و خبره در زمینه ایمنی بک کانتری به تورینگ بپردازید. وجود یک تیم قابل اعتماد میتواند خیلی از خطرات بک کانتری را دفع کند.

۵: به حستان اعتماد کنید:

اگر موقعیتی درست به نظر نمی رسد یا حس خوبی به آن ندارید، قضاوت خوبی داشته باشید و عقب نشینی کنید.

 

ب: تجهیزات اسنوبرد بک کانتری:

بهترین پیشنهاد توصیه شده برای اسنوبرد بک کانتری، تهیه اسپلیت برد است. با این حال بسیاری از افراد برای کاهش هزینه تجهیزات، اسنوبرد خود را به کوله بسته و با استفاده از کفش برفی (SnowShoe) اقدام به تورینگ میکنند. در این حالت باید وزن بیشتری را برای تورینگ تحمل کنید.

در کنار این تجهیزات، وجود یک کلاه ایمنی، بوت اسنوبرد و باتون های تاشو مناسب نیز ضروری است.

۱: ترنسیور، بیل بهمن، میله سنداژ: تجهیزات ایمنی در برابر برف و بهمن یکی از مهمترین مولفه های اسنوبرد بک کانتری است که باید همیشه به همراه داشته باشید و به نحوه کار با آن مسلط باشید.

۲: کوله پشتی: یک کوله پشتی راحت و قابل اعتماد به شما این امکان را میدهد تا تمامی وسایل ضروریتان را به همراه داشته باشید. دقت کنید که بر اساس شرایط تورینگ خود، کوله ای را انتخاب کنید که دارای فضای کافی برای حمل لوازم باشد.

۳: مسیریاب: قبل از ورود به بک کانتری، حتماً یک نقشه و قطب نما را در وسایل خود قرار دهید. هنگامی که زندگی شما در لبه خطر است، روی GPS تلفن همراه خود حساب باز نکنید.

نکته حرفه ای: یک قطب نما/شیب سنج ترکیبی مانند Suunto MC-2 را برای اندازه گیری زوایای شیب نیز در نظر بگیرید.

۴: کرم های محافظتی: وجود کرم های محافظتی برای پوست شما ضروری است. این کرم ها هم از آفتاب سوختگی و هم از سرما زدگی جلوگیری می کنند. به دنبال کرم های مقاوم در برابر آب/تعرق با SPF بالای ۵۰ باشید.

۵: لایه پوششی داخلی: انتخاب لایه های پوششی مناسب برای خشک و راحت ماندن در بک کانتری بسیار مهم است. از لایه هایی که از جنس پنبه ساخته شده اند اجتناب کرده و روی لایه های با الیاف مصنوعی تمرکز کنید که رطوبت را از بین میبرند و به سرعت خشک میشوند. داشتن یک جفت جوراب و دستکش اضافی نیز ایده خوبی است.

۶: لایه پوششی بیرونی: تغییر آب و هوا در مناطق بک کانتری و مخصوصاً در ارتفاعات بالاتر میتواند در یک چشم بر هم زدن اتفاق بیفتد. وجود یک لایه ضد آب و ضد باد در این شرایط میتواند کمک حالتان باشد.

۷: چراغ پیشانی: حتی اگر قصد دارید در طول روز به تورینگ بروید، چراغ پیشانی را به همراه داشته باشید تا اگر شرایط خاصی پیش آمد غافلگیر نشوید.

۸: کیت کمک‌های اولیه: امیدواریم به آن نیازی نداشته باشید، اما یک کیت کمک‌های اولیه باید همیشه در کوله پشتی شما باشد.

۹: کبریت ضد آب: آتش میتواند یک سیگنال اضطراری، گرما برای پخت و پز و منبع گرمایشی باشد.

۱۰: کیت تعمیر: وجود یک چاقوی جیبی یا یک ابزار چند کاره به همراه سایر کیت های تعمیر متناسب با وسایلتان، میتواند کمک حالتان باشد.

۱۱: تغذیه: پیاده روی در مناطق بک کانتری انرژی زیادی را صرف میکند. پس مطمئن شوید که به مقدار کافی از خوراکی های نیرو زای طبیعی و سالم و پر کالری استفاده میکنید.

۱۲: آب: قبل از بیرون رفتن مقدار زیادی آب بنوشید و مصرف آن را به طور منظم در طول روز ادامه دهید. به یاد داشته باشید که در ارتفاعات بالاتر به آبرسانی اضافی نیاز است.

نکته حرفه ای: در روزهای سرد به جای استفاده از کیسه آب کوهنوردی، از یک ظرف عایق، مانند قمقمه استفاده کنید. زیرا امکان یخ زدن آب درون لوله کیسه آب کوهنوردی زیاد است. البته در مدل های حرفه ای، این لوله دارای یک پوشش مخصوصی است که از یخ زدگی آب درون لوله جلوگیری میکند. همچنین تهیه این روکش ها به صورت جداگانه هم امکان پذیر است.

 

ج: برنامه ریزی یک سفر بک کانتری:

چک لیست زیر میتواند یک نقطه شروع عالی برای افرادی که به تازگی با اسنوبرد بک کانتری آشنا شده اند، باشد.

 

چند هفته قبل از سفر:

۱: شرکت در دوره ایمنی در برابر برف و بهمن و تحقیق در مورد الگوهای آب و هوایی منطقه مورد نظر را فراموش نکنید.

۲: با وسایل خود تمرین کنید. کار با باتون های تاشو و باز و بسته کردن و تغییر حالت اسپلیت برد را بدون دستکش و با دستکش تمرین کنید.

 

یک روز قبل از سفر:

۳: شرایط آب و هوایی را برای روزهای پیش رو بررسی کنید.

۴: مسیر حرکت و مسیرهای جایگزین را مشخص کنید.

۵: کوله خود را به همراه لوازم ضروری جمع آوری کنید.

۶: باتری یا شارژ لوازمتان (ترنسیور، چراغ پیشانی، تلفن همراه و …) را بررسی کنید.

۷: موقعیت و مدت زمان سفرتان را به یکی از آشنایان یا دوستان نزدیکتان اطلاع دهید تا در جریان سفرتان باشند.

 

روز سفر:

۸: شرایط را دوباره بررسی کنید.

۹: ترنسیورها را با همه افراد گروه آزمایش کنید. در مورد سطوح مهارت در زمینه های پیاده روی، سواری و نجات با افراد گروه صحبت کنید.

۱۰: برای ارزیابی برف انباشته ‌شده، گودال برفی حفر کنید. اگر ثبات برف با پیش بینی ها مطابقت ندارد، در مورد گزینه ها یا مسیرهای جایگزین بحث کنید و از لغو سفر نترسید.

۱۱: همواره از ارتباط بصری و کلامی با سایر اعضای گروه غافل نمانید.

نکته حرفه ای: ارتباط با اعضای گروه و دنیای بیرون یک امر حیاتی به شمار می آید. استفاده از بیسیم های رادیویی دستی یا تلفن های ماهواره ای میتواند هنگام جستجو در اعماق مناطق بک کانتری بسیار مفید باشد.

۱۲: در حد تواناییتان به سواری بپردازید و خود را به خطر نیندازید.