در سال ۱۹۴۰ میلادی ویلبرت ال گور (Wilbert L. Gore) بنیانگذار شرکت W.L. Gore and Associates، در شرکت دوپونت بر روی تترا فلوئورو اتیلن خالص یا به اختصار PTFE کار میکرد.
او که شیفته تحقیق بر روی این ماده منحصر بفرد شده بود، در سال ۱۹۵۸ میلادی کار خود را در شرکت دوپونت رها کرد تا بتواند به صورت انحصاری به کمک همسرش جنویو (Genevieve) و پسرش باب به تحقیق خود ادامه دهد.
اما پس از سال ها تحقیقات به نتیجه ای نرسیدند، تا این که در یک اتفاقی در سال ۱۹۶۹ زمانی که باب گور آزمایشی را بر روی میله های کششی PTFE انجام میداد، به جای اینکه میله را به آرامی بکشد، از روی عصبانیت آن را با یک حرکت سریع و ناگهانی کشید و میله بیش از هزار درصد کشیده شد و ماده ای متخلخل که بیشتر از ۷۰ درصد هوا داشت به وجود آمد که باعث تعجب گور شد.
او بعد ها این اختراع را با نام Gore Tex که از دو کلمه گور Gore نام مخترع و Tex مخفف کلمه Textile به معنی پارچه گرفته میشد، ثبت کرد.
گورتکس به خاطر استفاده اش در ارتباط با پارچه های ضد آب و قابل تنفس به خوبی شناخته شد، به طوریکه در طول دهه ۱۹۸۰ در تولید لباس فضانوردان در اولین ماموریت فضاپیمای شاتل هم ردی از گورتکس دیده میشد.
در ادامه به برخی از دستاوردهای گورتکس میپردازیم:
۱: تولید نوار GORE-SEAM برای بهبود خاصیت ضد آب لباس گورتکس در سال ۱۹۷۹
۲: تولید اولین کفش های گورتکس در سال ۱۹۸۲
۳: تولید دستکش های گورتکس در سال ۲۰۰۳
۴: تولید پرو گورتکس (GORE-TEX Pro) را در سال ۲۰۰۶
۵: تولید GORE-TEX SHAKEDRY بسیار سبک وزن در سال ۲۰۱۶
۶: تولید GORE-TEX Invisible Fit فناوری ضد آب کفش در سال ۲۰۱۷
۷: استفاده های گوناگون در صنعت، پزشکی و نظامی
