Snowboard Cross که نام های دیگری همچون: بردر کراس ، بردر ایکس، اسنوبرد ایکس دارد، یکی از ورزش های اسنوبرد است که در سال ۲۰۰۶ توانست جایگاه رسمی در المپیک زمستانی کسب کند.
پیشینه این ورزش به سال ۱۹۹۰ بر میگردد، زمانی که دو نفر به نام های استیون رکشفنر (Steven Rechtschaffner) و گرگ استامپ (Greg Stump) یک برنامه هشت قسمتی تلویزیونی ورزش های اکستریم را تولید می کردند و از روی ورزش موتور کراس به ایده ای رسیدند که این سبک را با اسنوبرد تلفیق کنند و نام آن را بردر کراس گذاشتند و برای جلوگیری از سوء استفاده از این ایده، این نام را ثبت کردند. به خاطر همین موضوع نام این ورزش در المپیک زمستانی، اسنوبرد کراس نام گذاری شده است.
این مسابقه بین چهار تا شش شرکت کننده انجام می شود و شرکت کنندگان از نقطه شروع، همزمان با هم حرکت خواهند نمود. در مسیر این مسابقه نقاطی مانند نقطه پرش، مسیرهای باریک و سکوهای پرش و موانع دیگری وجود دارد. همچنین به علت فضای محدود در مسیر مسابقه امکان برخورد و تصادف بین شرکت کنندگان وجود دارد.
با این حال قوانینی برای جلوگیری از سوء استفاده در این موضوع وجود دارد که شرکت کنندگان نباید هرگونه تماس عمدی از جمله: هل دادن، کشیدن و فشار آوردن که باعث عقب افتادن یا زمین خوردن و خارج شدن رقیبان از دور مسابقه شود را انجام دهند، همچنین شرکت کنندگان نباید به طور عمد جلوی شرکت کننده هایی که قصد جلو افتادن از آن ها را دارند مسدود کنند، زیرا این موارد باعث رد صلاحیت شرکت کنندگان می شود.
با این حال در مواردی مانند: برخوردهای غیر قابل اجتناب شرکت کنندگان به هم از دید داوران می تواند چشم پوشی شود.
در نهایت دو نفر برتر از بین چهار نفر برای مرحله بعد انتخاب می شوند.
