اسنو کایتینگ ورزش عجیب و غریبی است که در ادامه بلند پروازی های برخی از ورزشکاران برای تجربه کردن هیجان بیشتر اختراع شد.
این ورزش زمستانی شباهت بسیاری به کایت سواری روی آب دارد و همانند آن، می‌تواند بسیار خطر آفرین باشد.
با این حال اسنو کایتینگ به ورزشی بسیار پرطرفدار مبدل شده و در حال حاضر در کشور های مختلف، به مدل ها و سبک های متنوعی انجام می‌شود.
در این ورزش عجیب که در اوایل دهه ۸۰ اختراع و بعد ها در همان دهه گسترش یافت، هم از اسنوبرد و هم از چوب های اسکی استفاده می‌شود و از آن جایی که در آن دست ها باید کایت را نگه دارند، کنترل حرکت دشوار است.
به همین علت چوب های اسکی مخصوصی برای اسنو کایتینگ تولید می‌شوند.
اسنو کایتینگ را می‌توان در سطوح مختلفی از زمین های برفی انجام داد و تنها چیزی که اهمیت بسیاری دارد، وزش باد کافی برای بالا نگه داشتن کایت است.
هم اکنون ورزشکاران این رشته از اسنو کایتینگ برای طی کردن مسافت های طولانی نیز استفاده می‌کنند، به طوری که در سال ۲۰۱۰ دو نفر به نام های اریک مک نیر و سباستین کوپلند مسافتی معادل ۵۹۵ کیلومتر را در مدت زمان ۲۴ ساعت پیمودند و رکوردی حیرت انگیز را در ورزش اسنو کایتینگ به جا گذاشتند.
