اسنوبرد به گونه ای طراحی شده است که در سه حالت طولی، عرضی و پیچشی دارای تعادل می باشد.
تعادل طولی:
که شامل Nose و Tail آن میباشد و حالت کششی هم در Nose و هم در Tail وجود دارد. اگر هنگامی که روی اسنوبرد قرار دارید و به صورت موافق شیب در حال حرکت باشید میتوانید با جا به جایی فشار روی این قسمت ها متوجه کشش آنها شوید.
اگر وزن خود را به عقب به سمت Tail بیندازید، اسنوبرد از ناحیه Nose به سمت بالا بلند می شود و کسب تعادل برایتان سخت تر میشود و ممکن است از عقب به زمین برخورد کنید.
اگر وزن خود را در وسط اسنوبرد قرار دهید، کاملا در حالت تعادل قرار میگیرید.
اگر وزن خود را تا حدودی به جلو و به سمت Nose بیندازید، علاوه بر در تعادل ماندن به سرعتتان هم اضافه میشود. علت این امر هم حرکت شما موافق شیب می باشد.
البته این شرایط برای اسنوبرد سواری در زمین های برفی کوبیده شده می باشد و در برف های پودر قوانین تغییر میکنند و برای اینکه شما بتوانید از مسیر پر از برف پودر عبور کنید نیاز به انداختن وزن به سمت عقب بر روی Tail می باشد تا نوک اسنوبرد در برف فرو نرود و باعث زمین خوردنتان یا گیر کردن در حجم عظیمی از برف پودر نشود.
از این رو باید توجه داشته باشید که انتقال وزن بیش از حد به قسمت عقب روی Tail یا قسمت جلویی روی Nose باعث زمین خوردنتان میشود و باید دارای مهارت خاصی باشید که بدانید برای گذر از شرایط مختلف محیطی، به چه میزان جا به جایی وزن برای حفظ تعادل نیاز دارید که این مبحث به طور کامل در سطح متوسط و پیشرفته مورد بررسی قرار میگیرد.
تعادل عرضی:
که شامل لبه پنجه و لبه پاشنه می باشد و با فشار بر روی پاشنه و پنجه، اسنوبرد در عرض به سمت طرفین متمایل می شود. البته این انتقال فشار به طور نسبی و بر اساس شرایط خاص محیطی که در آن اسنوبرد سواری میکنید تغییر پذیر می باشد.
تعادل پیچشی:
هنگامی که شما روی اسنوبرد ایستاده اید میتوانید یک پای خود را به سمت پاشنه و یک پای دیگر را به سمت پنجه خم کنید. در این حالت اگر به اسنوبردتان نگاه کنید متوجه خمیدگی پیچشی در طول اسنوبرد میشوید.
این خمیدگی پیچشی در زمان هایی که میخواهید تغییر جهت های عرضی یا پیچ زدن ها را امتحان کنید خود را نشان میدهد و برای انجام درست آن نیاز به وارد کردن درست نیرو به لبه پاشنه و پنجه پا دارید. نه خیلی کم که هیچ اتفاقی نیفتد و نه خیلی زیاد که باعث به هم خوردن تعادلتان شود.
