انواع اسکی

اکثر مردم وقتی به کلمه اسکی فکر میکنند، یاد اسکی آلپاین می افتند. جالبه بدونید که دنیای اسکی خیلی بزرگتر از اسکی آلپاین است و میتواند اشکال گوناگونی داشته باشد که از سه دسته اصلی نشأت میگیرد.
این سه دسته اصلی عبارتند از : Nordic (شمالی)، Alpine (آلپاین) و Alpine Touring (آلپاین تورینگ).
این تقسیم بندی بر اساس ساختار چوب اسکی و نحوه اتصال پابند به آن می باشد که در ادامه به توضیحات هر یک از این اسکی ها می پردازیم.

۱: Nordic (اسکی شمالی):
اسکی نوردیک یا شمالی، شکل اصلی و سنتی از اسکی است که در روزگاران قدیم به عنوان وسیله ای برای رفت و آمد در زمین های هموار و دامنه های کم شیب پوشیده از برف استفاده میشد. معمولا در ساخت این نوع اسکی ها از چوب های بلند و باریک به همراه پابندهایی که اسکی را فقط از نوک پا به بوت (کفش برفی) متصل میکرد استفاده میشد. این آزادی پاشنه بوت، باعث ایجاد دامنه حرکتی بیشتر در مچ پا میشد.
در ادامه به زیر مجموعه های اسکی نوردیک می پردازیم:

الف: Cross-Country (اسکی صحرا نوردی)
محبوب ترین نوع اسکی نوردیک است که شامل اسکی کردن بر فراز دشت ها و ناهمواری های طبیعی پوشیده از برف میباشد. اسکی بازان از باتون هایشان برای کمک به جلو بردن خود استفاده می کنند. نکته مهم در این رشته، چوب اسکی مخصوصی است که نسبت به سایر چوب های اسکی از وزن کمتر و پهنای باریک تری برخوردار است. بوت این اسکی نیز بسیار سبک بوده تا در مسیرهای طولانی موجب ناراحتی پای اسکی باز نشود.

ب: Telemark (اسکی تلمارک)
اسکی تلمارک برگرفته از نام استان تلمارک در کشور نروژ، جایی که این ورزش از آنجا نشأت گرفته میباشد. اسکی تلمارک شامل انجام پیچهای بزرگ در دامنه ها و مسیرهای کم شیب می باشد که با توجه به آزاد بودن پاشنه پا، اسکی باز قادر خواهد بود در هنگام پیچ زدن، زانو بزند. این روش برای شیب های تند زیاد مناسب نبوده و برای دامنه و تپه های کم شیب مناسب تر است.

ج: Ski Jumping (اسکی پرش)
اسکی پرش یکی از ورزش‌هایی است که ورزشکاران در آن تلاش می‌کنند با عبور از یک سراشیبی (سکوی شیب دار) و پرش از آن، در دورترین نقطه ممکن فرود آیند. علاوه بر فاصله فرود، داوران به نحوه پرش و فرود نیز امتیاز اختصاص می‌دهند. اسکی‌های استفاده شده در این ورزش بزرگتر و پهن‌تر است.

د: Skijoring (اسکی جورینگ)
اسکی جورینگ نوع دیگری از اسکی نوردیک است که در آن اسکی به وسیله اسب یا سگ یا … بر روی برف کشیده میشود. در نروژ کشاورزان، اسکی‌جورینگ را به عنوان راهی برای سرعت بخشیدن به عبور و مرور در زمین‌هایشان استفاده میکردند. امروزه اسکی جورینگ بیشتر برای تفریح انجام می شود.

 

 

۲: Alpine (اسکی آلپاین):
در اسکی نوردیک، آزاد بودن پاشنه پا باعث ایجاد محدودیت هایی در کنترل و مانور دهی اسکی در سراشیبی های تند میشد. از این رو نوآوری هایی در شکل پابندهای اسکی رخ داد که بر خلاف اسکی نوردیک، پابندها از ناحیه پاشنه هم بر روی چوب اسکی ثابت و محکم شوند تا ثبات و کنترل بهتری را در حین اسکی سواری فراهم کنند. این نوآوری کمک بزرگی به شکل گیری اسکی آلپاین یا Downhill امروزی کرد.
در ادامه به زیر مجموعه های اسکی آلپاین می پردازیم:

الف: Downhill (سراشیبی):
متداول ترین نوع اسکی سواری (چه برای تفریح و مسابقه) که بیشتر در مجموعه های اسکی و در پیست هایی که برف آن کوبیده شده برگزار میشود و تمرکز آن بیشتر در انجام تکنیک هایی است که بتوان پیچ های روان و حرفه ای را برای اسکی سواری پیاده کرد. از معروف ترین رشته های مسابقه ای اسکی Downhill میتوان به اسلالوم، ژیان، سوپر جی، پارالل، ترکیبی، سرعت و … اشاره کرد.
توجه: نام دیگر آلپاین همان Downhill یا سراشیبی میباشد که اشاره به دامنه کوه ها و مسیرهایی با شیب های زیاد دارد. از طرفی یکی از رشته های مسابقه ای هم با نام Downhill (اسکی سرعت) معرفی شده است که تعریف جداگانه ای دارد.

ب: Freestyle (فری استایل):
فری استایل یا سبک آزاد روی ترفندهای نمایشی مانند (پرش ها، چرخش ها، سوییچ ها و …) که بر روی سازه های طبیعی یا مصنوعی مانند (کیکرها، ریل اسلایدها، هف پایپ ها و …) انجام میشود تمرکز دارد.
از معروف ترین رشته های مسابقه ای اسکی فری استایل میتوان به aerials (هوایی)، moguls (موگول)، cross (کراس)، half-pipe (نیم لوله)، slopestyle (اسلوپ استایل) و big air اشاره کرد.

 

 

۳: Alpine Touring (اسکی تورینگ):
اگر به دنبال سبکی هستید که میخواهید بیشترین تنوع و اکتشافات را در خود داشته باشد و مسیر پیش رویتان را از دل دنیایی از بکر ترین و هیجان انگیزترین مناطق برفی عبور دهد، قطع به یقین اسکی تورینگ تنها انتخاب شما میباشد.
اسکی تورینگ ترکیبی از اسکی نوردیک و اسکی آلپاین است که برای صعود میتوانید مانند اسکی نوردیک پاشنه را از پابندها رها کرده و در هنگام فرود پاشنه ها را در پابندها ثابت و محکم کنید. این مزیت باعث میشود بتوانید به راحتی از دامنه ها و سراشیبی های تند به پایین بیایید.
معمولاً این نوع اسکی خارج از مسیرها و مناطق مشخص شده در مجموعه های اسکی است. با توجه به ماهیت هر یک از سبک های اسکی تورینگ میتوانید بخشی از مسیر خود را با استفاده از یکی از ابزارهای بالابر ( بالابر اسکی، هلی پد، اسنوکت، اسنو موبیل و … ) طی کنید و پس از آن با استفاده از اسکی های مخصوص تورینگ به صعود خود ادامه دهید.
پوسته اسکی یکی از مهمترین ابزارهایی است که اسکی بازان در حین بالا رفتن از مسیرهای پیش رویشان، برای ایجاد اصطکاک بین کف اسکی و برف استفاده میکنند تا بدون سر خوردن و عقب گرد بتوانند مسیرشان را به جلو ادامه دهند. البته در کنار پوسته اسکی نباید از تجهیزات ایمنی مناسب برای اسکی تورینگ غافل شد.
هر چند که ممکن است در نگاه اول این کار سخت و طاقت فرسا بنظر برسد اما قطعاً ارزش تجربه اسکی در دل مناطق پوشیده از برف های دست نخورده و مناظر بکر آن را دارد.
در ادامه به زیر مجموعه های اسکی تورینگ می پردازیم:

الف: Backcountry (اسکی بک کانتری):
متداول ترین و محبوب ترین نوع اسکی تورینگ که با توجه به دشواری مسیر و استفاده از تجهیزات بالابر (هلی پد، اسنوموبیل، تله کابین و …) به سبک های Frontcountry، Slackcountry، Sidecountry و Backcountry تقسیم میشود.

• Frontcountry: به اسکی در مناطق دست نخورده ای که داخل یا نزدیک مجموعه های اسکی هستند میگویند. برای دسترسی به این مناطق میتوانید از بالابرهای اسکی و مسیرهای طراحی شده استفاده کنید. از مزایای این سبک، در دسترس بودن قسمت های خدماتی و امدادی داخل مجموعه های اسکی میباشد.

• Slackcountry: به اسکی در مناطق دست نخورده ای که نزدیک مجموعه های اسکی هستند میگویند. برای دسترسی به این مناطق میتوانید بخشی از مسیر پیش رویتان را از بالابرهای اسکی استفاده کنید و پس از آن ادامه مسیر را با استفاده از تجهیزات معمولی اسکی تورینگ پیمایش کنید.

• Sidecountry: به اسکی در مناطق هموار کوهپایه ای درون شهری یا برون شهری که نیاز به صعودهای طولانی با تجهیزات سنگین ندارند، میگویند.

• Backcountry: به اسکی در مناطق دور افتاده و بکری که دیگر خبری از بالابرها و قسمت های خدماتی و امدادی مجموعه های اسکی نیست میگویند. معمولا برای دسترسی به این مناطق بخشی از مسیر را به وسیله هلی پد یا اسنوموبیل و باقی مسیر را با استفاده از تجهیزات اسکی تورینگ پیمایش میکنند.

ب: Ski Mountaineering (اسکی کوهستان):
اسکی کوهستان شباهت زیادی به اسکی بک کانتری دارد. اما با چند تفاوت کلیدی. در اسکی کوهستان مسیرهایی وجود دارند که برای عبور از آنها باید چوبهای اسکی را از پا در آورد و با استفاده از وسایل کوهنوردی مانند طناب و کرامپون و … به صعود و پیمایش ادامه داد.